(६८) स्पष्ट सांगून टाका, ‘‘हे ग्रंथधारकांनो, तुम्ही कदापि कोणत्याच मुलाधारावर नाही जोपर्यंत तौरात व इंजिल आणि त्या इतर ग्रंथांवर तुम्ही दृढ राहात नाही जे तुमच्याकडे तुमच्या पालनकत्र्याकडून अवतरित केले गेले आहेत.’’९७ खचितच हा आदेश जो तुमच्यावर तुमच्या पालनकत्र्याकडून. अवतरित केला गेला आहे तो यांच्यापैकी बहुतेकांची प्रतारणा व इन्कार अधिक वाढवेल.९८ पण नाकारणाऱ्यांच्या स्थितीबद्दल काही खेद करू नका.
(६९) (खात्री बाळगा की येथे कुणाचीही मक्तेदारी नाही) मुस्लिम असोत अथवा यहुदी, साबी असोत अथवा खिस्ती, जो कोणी अल्लाह व अंतिम दिनावर श्रद्धा ठेवील आणि प्रामाणिक आचरण करील नि:संशय त्याच्यासाठी कोणत्याही प्रकारच्या भयाला स्थान नाही, आणि तो दु:खी होणार नाही.९९
(७०,७१) आम्ही बनीइस्राईलकडून दृढवचन घेतले आणि त्यांच्याकडे अनेक पैगंबर पाठविले परंतु जेव्हा कधी एखादा पैगंबर त्यांच्या मनोवासनेविरूद्ध काही घेऊन आला तेव्हा त्यांनी काहींना खोटे ठरविले आणि काहींना ठार केले. आणि आपल्याठायी अशी समजूत करून घेतली की कोणताही उपद्रव उद्भवणार नाही, म्हणून आंधळे आणि बहिरे बनले. तरीही अल्लाहने त्यांना माफ केले तेव्हा त्यांच्यापैकी बहुतेक लोक अधिकच आंधळे आणि बहिरे बनत गेले. अल्लाह त्यांची ही सर्व कृत्ये पाहात राहिलेला आहे.
(७२) खचितच कुफ्र (इन्कार) त्या लोकांनी केला ज्यांनी म्हटले, अल्लाह मरयमपुत्र-मसीह (येशू) च आहे. वास्तविक पाहता मसीह (अ.) ने सांगितले होते, ‘‘हे बनीइस्राईल अल्लाहची बंदगी (भक्ती) करा जो माझा व तुमचासुद्धा पालनकर्ता आहे.’’ ज्याने एखाद्याला अल्लाहसमवेत सहभागी ठरविले त्याच्यावर अल्लाहने स्वर्ग प्रतिबंधित केले आणि त्याचे स्थान नरक आहे व अशा अत्याचाऱ्यांचा कोणीच सहाय्यक नाही.
(७३) खचितच द्रोह (कुफ्र) केला त्या लोकांनी, ज्यांनी म्हटले की, अल्लाह तिन्हींपैकी एक आहे. खरे पाहाता एकमेव अल्लाहशिवाय कोणीही ईश्वर नाही. जर हे लोक आपल्या या गोष्टीपासून परावृत्त झाले नाहीत तर यांच्यापैकी ज्याने द्रोह (कुफ्र) केला आहे त्याला कठोर शिक्षा दिली जाईल.
(७४) मग काय हे लोक अल्लाहपाशी पश्चात्ताप व्यक्त करणार नाहीत आणि त्याच्याजवळ माफी मागणार नाहीत? अल्लाह फार क्षमाशील व दया करणारा आहे. (७५) मरयमपुत्र येशू याशिवाय काही नाही की तो फक्त एक पैगंबर होता. त्याच्यापूर्वीदेखील अनेक पैगंबर होऊन गेले होते. त्याची आई एक सत्यवादी स्त्री होती आणि ते दोघे (इतर माणसांप्रमाणेच) अन्न भक्षण करीत होते. पाहा, आम्ही कशाप्रकारे त्यांच्यासमोर सत्यवचने स्पष्ट करतो, शेवटी पाहा ते कुठे उलट परतून जातात.?१००
९७) तौरात आणि इंजिल (बायबल) यांना कायम करणे म्हणजे सत्यानिशी त्यांचे पालन करणे आणि त्यांना आपले जीवनविधान बनविणे. येथे ध्यानात चांगल्याप्रकारे ठेवले पाहिजे की बायबलच्या पवित्र पुस्तकाच्या संग्रहात एक प्रकारचे लेख ते आहेत जे यहुदी आणि खिस्ती लोकांनी आपल्या मनाप्रमाणे लिहिले आहेत आणि दुसऱ्या प्रकारचे लेख ते आहेत जे अल्लाहचे आदेश तसेच आदरणीय पैगंबर मूसा, इसा (अ.) आणि इतर पैगंबरांचे कथनाच्या स्वरुपात वर्णित आहेत. त्यात असे म्हटले गेले आहे की अल्लाह सांगतो किंवा अमुक अमुक पैगंबर सांगतो. यापैकी पहिल्या प्रकारच्या लेखांना वेगळे करून फक्त दुसऱ्या प्रकारच्या लेखांना अभ्यासिले तर स्पष्ट होते की कुरआन आणि त्यांच्या शिकवणीत काहीच अंतर नाही. हे दुसऱ्या प्रकारचे लेख, अनुवादकांमुळे, निरस्तकांमुळे व टीकाकारांमुळेसुद्धा आज सुरक्षित राहिलेले नाहीत. परंतु तरीही मनुष्याला खात्री पटते की यात विशुद्ध एकेश्वरत्वाचीच शिकवण दिली आहे ज्याकडे कुरआन बोलवित आहे. ती श्रद्धा आहे जी कुरआन सांगत आहे आणि तीच जीवनपद्धती सांगितली गेली आहे जी कुरआन सांगत आहे. वास्तविकता आहे की यहुदी आणि खिश्चन त्याच शिकवणीवर कायम राहिले असते जिला या बायबलमध्ये अल्लाह आणि पैगंबरांद्वारा सांगितले गेले आहे. अशा स्थितीत ते पैगंबर मुहम्मद (स.) यांच्या पैगंबरत्वाच्या वेळी सत्यमार्गी आणि एकेश्वरवादी बनलेला लोकसमुदाय असता. त्यांना कुरआन मध्ये तोच प्रकाश दिसला असता जो प्रकाश पूर्वीच्या ईशग्रंथात होता. यास्थितीत त्यांच्यासाठी (यहुदी आणि खिश्चन) पैगंबर मुहम्मद (स.) यांचे अनुकरण करण्यासाठी धर्मपरिवर्तनाचा प्रश्न उद्भवला नसता. त्यांना तर पूर्वीचाच मार्ग चालण्यासाठी मोकळा झाला असता.
९८) हे ऐकून शांत मनाने विचार करण्याऐवजी आणि वास्तविकतेला समजण्याऐवजी जिद्दीने आणखीन कडक विरोध सुरु करतील.
९९) पाहा, सूरह २ (अल्बकरा) आयत ६२, टीप ८०.
१००) या काही शब्दांत इसा (अ.) यांच्याविषयीच्या ईशत्वाच्या धारणेचे असे स्पष्ट खंडन केले आहे की यापेक्षा अधिक स्पष्ट खंडन आणि स्पष्टीकरण दुसरे असू शकतच नाही. इसा (अ.) यांच्याविषयी कोणालाही माहिती हवी असेल की वास्तवात ते कोण होते तर या लक्षणांनी स्पष्ट होते की ते फक्त आणि फक्त एक मानव होते. अगदी स्पष्ट आहे की जो एक स्त्रीपासून जन्माला आला आणि ज्याची वंशावळ आहे; ते मानवी शरीर धारण करून होते तसेच मानवी बंधनात आणि सीमेत सीमित होते. इसा (अ.) हे मानवी गुणांनीसुद्धा परिपूर्ण होते. ते झोपत, खातपीत, थंडी आणि उष्णता त्यांना जाणवत होती. त्यांना शैतानद्वारा अजमावलेसुद्धा गेले. त्यांना कदापि बुद्धिवादी मनुष्य ईशत्व बहाल करणार नाही किंवा ईशत्वात भागीदार ठरवणार नाही. परंतु मानवी बुद्धीची भ्रष्टता पाहा की तो इसा (अ.) यांना ईश्वर (खुदा) मान्य करण्यास अडून बसला आहे. मानवी बुद्धीच्या भ्रष्टतेचा हा अनोखा चमत्कार आहे की खिश्चन स्वत: आपल्या धर्मग्रंथात इसा (अ.) यांच्या जीवनाला स्पष्ट रूपाने एक मनुष्याचे जीवन म्हणून प्राप्त् करतात. परंतु तरीही इसा मसीह (अ.) यांना ईशत्वाच्या गुणांनी परिपूर्ण करण्यासाठी दृढ संकल्प आहेत आणि हट्ट करून बसले आहेत. खरे तर हे लोक त्या ऐतिहासिक महापुरुषाला आणि पैगंबराला (इसा (अ.)) मानतच नाहीत जो अस्तित्वात आला होता. परंतु त्यांनी स्वत: आपल्या मनोकामना आणि युक्तीने एक काल्पनिक इसा मसीह निर्माण करून त्याला ईश्वर (खुदा) बनवून टाकला आहे.
Post a Comment