(६३) मग जर हे लोक (या अटीवर सामना करण्यापासून) पराङ्मुख होतील तर (त्यांचे द्रोही असणे स्पष्टपणे उघडकीस येईल) आणि अल्लाह तर विद्रोहींच्या स्थितीशी परिचित आहेच. (६४) (हे पैगंबर (स.)!) सांगा,५६ ‘‘हे ग्रंथधारकांनो या, एका अशा बाबीकडे जी आमच्या आणि तुमच्या दरम्यान समान आहे,५७ हे की आपण अल्लाहशिवाय कोणाचीही भक्ती करू नये, त्याच्याबरोबर कोणासही भागीदार ठरवू नये, आणि आपल्यापैकी कोणीही अल्लाहशिवाय इतर कोणास आपला पालनकर्ता बनवू नये.’’ या आवाहनाला स्वीकारण्यापासून ते जर पराङ्मुख झाले तर स्पष्ट सांगून टाका की साक्षी राहा आम्ही तर मुस्लिम (केवळ अल्लाहची भक्ती करणारे व त्याचे आज्ञापालन करणारे) आहोत.
(६५) हे ग्रंथधारकांनो, तुम्ही इब्राहीम (अ.) च्या (धर्मा) संबंधी आमच्याशी का वाद घालता? तौरात व इंजिल हे ग्रंथ तर इब्राहीमनंतरच उतरले आहेत. मग काय तुम्हाला एवढीशी गोष्टदेखील कळत नाही?५८ (६६) तुम्हा लोकांना ज्या गोष्टीचे ज्ञान आहे त्यावर तर तुम्ही खूप वादंग माजविले, आता त्याबाबतीत विवाद का करू पाहता ज्यांचे तुम्हापाशी काहीच ज्ञान नाही. अल्लाह जाणतो, तुम्ही जाणत नाही.
(६७) इब्राहीम (अ.) यहुदीही नव्हता की खिस्तीदेखील नव्हता किंबहुना तो तर एक एकाग्रचित मुस्लिम (आज्ञापालक) होता५९ आणि तो कदापि अनेकेश्वरवाद्यांपैकी नव्हता.
(६८) इब्राहीम (अ.) शी संबंध ठेवण्याचा सर्वाधिक हक्क जर कोणाला पोहचतो तर तो त्या लोकांना पोहचतो ज्यांनी त्याचे अनुकरण केले. आणि आता हे पैगंबर (स.) आणि याचे अनुयायी या संबंधाचे अधिक हक्कदार आहेत. अल्लाह केवळ त्यांचाच समर्थक व मदतगार आहे जे ईमानधारक आहेत.
(६९) (हे श्रद्धावानांनो) ग्रंथधारकांपैकी एक गट इच्छितो की येनकेनप्रकारेण तुम्हाला सरळमार्गापासून दूर करावे. वास्तविक पाहता ते आपल्याशिवाय इतर कोणासही मार्गभ्रष्ट करीत नाहीत. परंतु त्यांना याचा विवेक नाही.
५६) येथून तिसरे व्याख्यान सुरु होत आहे ज्याच्या विषयावर विचारांती कळते की हे बदर युद्धाच्या आणि उहुद युद्धाच्या मधील काळाचे अवतरण आहे. या तीन्ही व्याख्यानांमध्ये अर्थाच्या दृष्टीने एकसमानता अशा प्रकारे अबाधित आहे की प्रथमपासून तो अंतापर्यंत कोठेच वाणीची क्रमबद्धता भंग पावलेली जाणवत नाही. म्हणूनच काही टीकाकारांचा संभ्रम झाला की यानंतरच्या आयतीसुद्धा नजरानच्या प्रतिनिधीमंडळ-साठीच्याच व्याख्यानाचा एक भाग आहे. परंतु येथून जे व्याख्यान सुरु होत आहे त्याच्या शैलीवरुन स्पष्ट कळते की हे व्याख्यान यहुदी (ज्यू) लोकांना संबोधित केले गेले आहे.
५७) म्हणजे अशा धारणेवर आमच्याशी सहमती करावी की जिला आम्हीसुद्धा मान्य करीत आहोत आणि जिच्या सत्य असण्यास तुम्हीसुद्धा नाकारू शकत नाही. तुमच्या पवित्र पैगंबराद्वारा हीच आस्थापुढे आली होती आणि तुमच्या पवित्र ग्रंथात याविषयी शिकवण उपलब्ध आहे.
५८) अर्थात तुमचे हे यहुदीमत (ज्युडॅनिझम) आणि इसाई (खिश्चन) मत (विचारसरणी) तर तौरात आणि इंजिल अवतरित झाल्यानंतर निर्माण झाले. आदरणीय पैगंबर इब्राहीम (अ.) तर या दोन्ही ग्रंथांच्या अवतरणकाळापूर्वीच होऊन गेले होते. एक सामान्य मनुष्यही सहज समजू शकतो, की इब्राहीम (अ.) यांचा धर्म यहुदी अथवा इसाई मुळीच नव्हता. पैगंबर इब्राहीम (अ.) सरळमार्गावर होते आणि ते मुक्तीप्राप्त् होते तर सिद्ध होते की मनुष्याचे सरळमार्गावर राहाणे अथवा मुक्ती प्राप्त् करणे यहुदी आणि इसाई मताच्या अनुकरणावर अवलंबून नाही. (पाहा सूरह २ टीप १३५, १४१)
५९) मूळ अरबी शब्द `हनीफ़' आहे. म्हणजे असा व्यक्ती जो सर्व बाजूंनी विमुख होऊन एका विशेष मार्गावर चालतो याच अर्थाने `अल्लाहचा एकाग्रचित्त आज्ञापालक' म्हटले आहे.
Post a Comment