Halloween Costume ideas 2015

अन्निसा : ईशवाणी (सुबोध कुरआन)

(१५८) किंबहुना अल्लाहने त्यांना आपल्याकडे उचलून घेतले,१९५ अल्लाह जबरदस्त शक्तिशाली आणि बुद्धिमान आहे.
(१५९) आणि ग्रंथधारकांपैकी कोणी असा असणार नाही जो त्याच्या मृत्यूपूर्वी त्याच्यावर श्रद्धा ठेवणार नाही१९६ आणि कयामतच्या दिवशी तो त्यांच्यावर ग्वाही देईल,१९७ (१६०,१६१)  तात्पर्य असे की१९८ यहुदींच्या याच अत्याचारी वर्तणुकीमुळे आणि या कारणास्तव की हे मोठ्या प्रमाणात अल्लाहच्या मार्गापासून रोखतात,१९९ आणि व्याज घेतात ज्यांची यांना मनाई  केली गेली होती,२०० आणि अवैधरीतीने लोकांचे माल खातात.



१९५) ही वास्तविकता आहे जिला अल्लाहने स्पष्ट केले आहे. यात स्पष्टत: आणि दृढतेने जे सांगितले गेले आहे ते म्हणजे आदरणीय पैगंबर इसा (अ.) यांना ठार करण्याच्या कटात  यहुदी सफल झाले नाहीत आणि अल्लाहने इसा (अ.) यांना आपल्याकडे उचलून घेतले. (परंतु कुरआन याचे स्पष्टीकरण देत नाही की ते शरीर व आत्मा दोन्ही दृष्टीने उठविले गेले की  स्वाभाविक मृत्यूने त्यांचा आत्मा वर नेला गेला तरी पण) कुरआनच्या वर्णनशैलीवर विचार केल्याने स्पष्ट जाणवते की उचलण्याची स्थिती काहीही असो पण इसा (अ.) यांच्याशी  अल्लाहने असाधारण व्यवहार जरूर केला आहे. ही असाधारणता तीन प्रकारे व्यक्त होते.
(१) म्हणजे खिस्ती लोकांत इसा मसीह (अ.) यांना शरीर व आत्म्यासह उचलण्याची धारणा  पूर्वीपासून होती आणि त्या कारणांपैकी एक कारण होते ज्यामुळे बहुतांश खिश्चन इसा (अ.) यांना ईश्वर मानू लागले होते. तरीही कुरआनने या घटनेचे स्पष्टत: खंडन केले नाही तर `रफ़अ' (cension म्हणजे उचलण) हा शब्द वापरला आहे जो खिस्ती लोक या घटनेसाठी वापरतात. स्पष्ट आणि सत्य ग्रंथाच्या स्वभावाविरुद्ध आहे की एखाद्या विचाराचे खंडन करताना  अशा भाषेचा वापर करावा ज्यामुळे तो विचार अधिक शक्तिशाली बनावा.
(२) म्हणजे इसा (अ.) यांना उचलणे तसेच उचलणे असते जसे प्रत्येक मृतकाला जगात उचलले जाते. किंवा या उचलण्याने पद आणि श्रेणीची उच्च्ता अभिप्रेत असती जसे पैगंबर इद्रीस  (अ.) यांच्या बाबतीत सांगितले आहे. `रफअनाहु मकानन अलीया' (त्याला आम्ही उच्च्पदावर उचलले) येथे मात्र वेगळीच वर्णनशैली आलेली आहे. अशाप्रकारे हा भाव स्पष्ट करण्यासाठी  तर ही वर्णनशैलीच योग्य होती, ``निश्चित त्यांनी इसा (अ.) यांना ठार केले नाही तर अल्लाहने त्याला जिवंत ठेवले आणि नंतर स्वाभाविक मृत्यू दिला. यहुदींनी त्याला अपमानित  करण्याचा प्रयत्न केला परंतु अल्लाहने त्याला आणखीन प्रतिष्ठा दिली.''
(३) म्हणजे हे उचलने असेच  सामान्य उचलणे असते जसे वाक्प्रचारात मरणाऱ्याला म्हटले जाते की त्याला अल्लाहने उचलले आहे. या वाक्यानंतर हा उल्लेख अगदी अप्रासंगिक आहे,  ``अल्लाह प्रबळ शक्ती राखणारा आणि तत्त्वदर्शी आहे.'' हे तर केवळ अशा प्रसंगानंतरच प्रासंगिक आणि उचित आहे ज्यात अल्लाहची महान शक्ती आणि तत्त्वदर्शिता असाधारण  रूपाने प्रकट झाली असेल. याच्या उत्तरादाखल कुरआनातून एखादा पुरावा द्यायचा झाल्यास तो सूरह ३ (आलिइमरान) अल्लाहने `मुतवफ्फीक' शब्द प्रयुक्त केला आहे. (पाहा ३ : ५५)   परंतु याची टीप नं. ५१ मध्ये स्पष्ट करण्यात आले आहे की हा शब्द स्वाभाविक मृत्यूसाठी नाही तर प्राण आणि शरीर ग्रस्त करणे किंवा प्राण ग्रस्त करणे हे दोन्ही अर्थ निघतात.  म्हणून वरील संभावनेला हे रद्द करू शकत नाही. जे लोक इसा (अ.) यांच्या स्वाभाविक मृत्यूच्या बाजूचे आहेत त्यांना वाटते की `तवफ्फी' शब्द प्राण घेणे व शरीर उचलण्यासाठी  प्रयोगात येतो याचे आणखी दुसरे उदाहरण आहे? परंतु जेव्हा प्राण आणि शरीर उचलण्याची घटना मानवी इतिहासात एकदाच घडली आहे तर या अर्थाने या शब्दाला प्रयोगात आणण्याच्या उदाहरणासाठी विचारणा करणे व्यर्थ व निरर्थक आहे.
१९६) या वाक्याचे दोन अर्थ होतात आणि दोन्ही अर्थ समानार्थी आहेत. एक तो आम्ही अनुवाद केला आहे आणि दुसरा अर्थ ``ग्रंथधारकांपैकी कोणी असा नाही जो आपल्या मृत्यूपूर्वी  इसा (अ.) यांच्यावर ईमान धारण न करेल.'' ग्रंथधारक म्हणजे यहुदी आणि शक्य आहे खिस्ती लोकसुद्धा आहेत. पहिल्या अर्थाने अनुवाद होतो ``इसा (अ.) यांना स्वाभाविक मृत्यू जेव्हा  येईल तेव्हा जेवढे ग्रंथधारक असतील ते सर्व त्यांच्यावर (अर्थात त्यांच्या पैगंबरत्वावर) ईमानधारक असतील. दुसऱ्या अर्थाने हा अर्थ निघतो की सर्व ग्रंथधारकांवर मृत्यूपूर्वी इसा (अ.)  यांचे पैगंबरत्व स्पष्ट होते आणि ते इसा (अ.) यांच्यावर ईमान आणतात. परंतु हे त्या वेळी होते जेव्हा ईमान आणणे लाभप्रद ठरत नाही.
१९७) म्हणजे यहुदी आणि खिस्ती लोकांनी इसा मसीह (अ.) यांच्याशी आणि त्यांनी आणलेल्या संदेशाशी जो व्यवहार केला त्यावर इसा मसीह (अ.) अल्लाहच्या न्यायालयात साक्ष  देतील. या साक्षीविषयीचे विवरण सूरह ५ (माइदा) आयत ११६-११८ मध्ये येणार आहे.
१९८) मध्येच आलेल्या विषयसमाप्तीनंतर येथून पुन्हा तो व्याख्यानक्रम सुरु होत आहे जो वरून चालत आला आहे.
१९९) म्हणजे यालाच पर्याप्त् समजत नाही. ते (यहुदी) तर स्वत: अल्लाहच्या मार्गापासून भटकलेले आहेत. ते (यहुदी) तर इतके निडर व अपराधी बनलेले आहेत, की जगात  अल्लाहच्या दासांना मार्गभ्रष्ट करण्यासाठी जे आंदोलन चालते त्यामागे यहुदी मानसिकता आणि यहुदी संपत्ती असते. सत्यमार्गावर येण्यासाठी जे आंदोलन सुरु होते त्याच्या विरोधात  यहुदीसर्वात मोठा अडथळा ठरतात. जेव्हा की हे अभागे (दुर्दैवी) लोक अल्लाहचा ग्रंथ असणारे (ग्रंथधारक) आणि पैगंबरांचे वारस आहेत. त्यांचा (यहुदींचा) सर्वात ताजा अपराध हे  कम्युनिस्ट आंदोलन आहे ज्याचे जनक यहुदी आहेत आणि कम्युनिझम यहुदींच्या कृपाछत्राखालीच जगात वाढला होता. या यहुदी ग्रंथधारकांच्या नशिबात हा अपराध लिहिलेला होता की  जागतिक इतिहासात प्रथमत: ते लोक यहुदीच होते ज्यांनी अल्लाहच्या अवज्ञेवर आधारित जीवनशैली आणि शासनप्रणाली निमार्ण केली आणि अल्लाहशी शत्रुत्व केले. त्यांनी  धर्मपरायणेतला जगातून संपविण्यासाठी स्पष्ट संकल्प करून हे सर्व निर्माण केले. हेच ईशद्रोही यहुदी तर आदरणीय पैगंबर मूसा (अ.) यांचे वारस आहेत. कम्युनिझमनंतर नव्या  जमान्यात मार्गभ्रष्टतेचा दुसरा मार्ग फ्राईडचे तत्त्वज्ञान आहे आणि हा फ्राईडसुद्धा यहुदीच (ज्यू) होता.
२००) तौरात (बायबल) मध्ये स्पष्ट आदेश आहे, ``जर तू माझ्या प्रजेत एखाद्या असहायाला जो तुझ्याजवळ राहातो कर्ज दिले तर त्याच्याशी महाजनासारखा व्यवहार करू नकोस  आणि व्याज घेऊ नकोस'' (निर्गमन, २२:२५) या व्यतिरिक्त आणखीन काही ठिकाणी तौरात (जुना करार-बायबल) व्याजाला निषिद्ध ठरविले आहे. परंतु तरीही या तौरातला मानणारे यहुदी  आज जगाचा सर्वात मोठा व्याजखोर लोकसमुदाय आहे आणि आपल्या संकुचित वृत्तीसाठी आणि क्रूरतेसाठी जगप्रसिद्ध आहेत.

Post a Comment

statcounter

MKRdezign

Contact Form

Name

Email *

Message *

Powered by Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget